Oto nasze spojrzenie na taśmę CF zrzuconą podczas wakacji w 1992 roku, kiedy Arnie był na szczycie list przebojów, a Keith Chegwin pojawił się na stronie 12. Tak. Tym razem dwie gry i trzy dema – chodźmy.
DEFENDERS OF THE EARTH
W pierwszej pełnej grze miesiąca CF dało dzieciom szansę bycia jednym z największych bohaterów komiksów: Flash Gordon. To ten, w którego rolę grasz w tym konwencie z koszmarną kreskówką Defenders of the Earth z lat 80., która zgromadziła czterech bohaterów komiksów do walki z Ming the Merciless w kosmicznym roku fantasy, erm, 2015.
Więc Ming porwał dzieci Obrońcy. Niepotrzebnie przerażająca historia podniosła brwi, kiedy została przejrzana w pełnej wersji detalicznej w 1990 roku, a CF mądrze ją ignoruje i tworzy własne tło (próbujesz powstrzymać go przed przejęciem stylu świata).
Zaczynasz przed fortecą Ming. To labirynt z ruchomym ekranem z niedorzeczną liczbą rzeczy, na które można strzelać za pomocą prostego pistoletu ręcznego. Czasami trzeba odblokować drzwi lub zbudować most. Wtedy możesz wezwać jednego ze swoich znajomych, dotykając spacji.
Główny problem polegający na wykopaniu kota polega na tym, że gra jest demonicznie trudna. Na każdym ekranie dzieje się tak wiele, że trudno go śledzić, a oto część, która sprawi, że naprawdę będziesz walić w ściany: Ming zainstalował śmiertelny alarm, więc jeśli pozostaniesz na ekranie zbyt długo, aby spróbować skomponować siebie dostań potężną rakietę wystrzeloną w tyłek.
Dzięki trybowi oszukiwania i przewodnikowi Flash Gordon może uratować swoje dzieci / świat w mniej niż dziesięć minut. Wygląda na to, że niewielka mapa została zrekompensowana z trudem. Są tu wnętrzności czegoś całkiem miłego, ale tak się nie stało. Naprawdę głupi akt samozabezpieczenia i marnowanie licencji.
PAKIET FAKT: Ming Bezlitosny próbuje udaremnić Flasha Gordona od 1934 roku. Pomimo tego, że był „kosmitą”, postać była zdecydowanie rasistowskim stereotypem epoki. W kreskówce Obrońcy Ziemi jego skóra zmieniła się na gadzią zieleń, ale jak wyjaśnia ten wspaniały kawałek, wciąż jest dość podejrzany. W grze C64, być może pamiętając o tym, uczynili go nierozpoznawalną i bezcielesną pływającą głową.
BIFF
W tej wersji demonstracyjnej wcielasz się w szympansa, którego mama wyrzuciła z rodzinnego domku na drzewie „za niegrzeczność”. Tak. Aby wygrać, musisz błąkać się po świecie platform filmowych, robiąc rzeczy, które zadowolą matkę, aby wróciła do domu na czas dla sąsiadów lub cokolwiek to goryle zrobiły podczas herbaty w 1992 roku. Masz pełny gra tutaj minus jedna niezbędna lina, która powstrzyma cię przed dalszymi postępami.
Więc to Dizzy , prawda? Dobrze. Platformowa przygoda, w której zamiast zabijać rzeczy (w rzeczywistości nie ma przemocy) musisz unikać paskudnych rzeczy i zbierać przedmioty, aby rozwiązać serię łamigłówek. Są również starannie wykonane w Biff . Na przykład musisz wyhodować drzewo z nasion, wyciąć je siekierą, a następnie użyć drewna do budowy mostu. Tylko wtedy możesz zacząć grę. Jest trochę spokoju w szukaniu tego rodzaju rzeczy, ale projekt gry nie jest bezbłędny. Jedną z „miażdżących” cech czołowych jest to, że czasami wchodzisz na ekran dokładnie w tym samym miejscu, w którym czeka na ciebie baddie, tracąc cenną energię. To naprawdę niesprawiedliwe, tak samo, jak i duża stara otchłań, w którą łatwo wpaść, bez możliwości wyjścia poza samobójstwo. Inną rzeczą, którą od razu zauważysz w tym akcie hołdu Dizzy, jest to, że podobnie jak większość wypadów jajowodów, jest to port Spectrum. Grafika jest wyraźna i przejrzysta, ale bez wątpienia ZX-ish; James Leach (i fan Speccy, zanim wyślesz mu nienawiść!) Naśmiewa się z tego, zastanawiając się, czy Biff to yeti albinos, czy „mężczyzna w nierealistycznym garniturze goryla”.
Jednak mogło być zupełnie inaczej. Co ciekawe, wersja Biffa sprzed 1992 roku i wydawcy Beyond Belief. Fabuła nie jest jeszcze całkowicie klarowna, ale w 1989 r. Michael Ware ( znany z Warhawk ) został poproszony o stworzenie gry dla Zeit Corp, która zwykle specjalizowała się w materiałach dla Speccy. Grafika do wersji C64, nad którą pracował Michael, została wykonana przez młodego Marka Healeya, który jest teraz znany ze spektakularnych rzeczy, takich jak seria Little Big Planet . I wygląda o wiele ładniej niż wersja mono, która ostatecznie pojawiła się na początku lat 90. Niestety, wersja 1.0 C64 Biff została porzucona z powodów, których jeszcze nie odkryliśmy. Możesz zagrać w zapowiedź dzięki Frankowi Gaskingowi z Games, których nie było tutaj, a on także ma więcej historii.
Wracając do gry, ostatecznie musieliśmy kupić, a Biff zdobył 70% w CF i 76% w ZZAP! . Sprzedawał się słabo, co Beyond Belief obwinił o okropną oprawę graficzną gry, ale prawdopodobnie miało więcej wspólnego z faktem, że została wydana dokładnie w tym samym miesiącu, w którym WH Smith wyciągnął oprogramowanie C64 na zawsze. Wyczucie czasu.
PAKIET FAKT: Beyond Belief z Northamptonshire miał szereg innych tytułów w pracach dla Commodore w 1992 roku. Kilka takich jak symulator boksu „ Devastating Blow i Jimmy’s Soccer Manager przesunęli ponad 10 000 jednostek, ale nawet z imponującą postawą pokazaną w tym wywiadzie z 1993 roku, nikt nigdy nie miał zamiaru zabijać, gdy główna ulica zakończyła dystrybucję. Po Biff i Snare jedna inna gra – klon Commando Shellshock – pojawiła się na Commodore Format Power Pack 34 po upadku Beyond Belief. Blub
PAKIET FAKT 2: Dźwięk w tej wersji demonstracyjnej. Ale pełna gra? Odeszło. Cisza. Nic! ¯ \ _ (ツ) _ / ¯
NOBBY THE AARDVARK
Twórcy Nobby, Genesis, byli trzema nastolatkami z Irlandii Północnej. Artysta Jonathan Smyth (AKA Temples) i programista Dave Clarke byli kuzynami, którzy mieli już doświadczenie z Choice Software, kiedy spotkali się z muzykiem Ashleyem Hoggiem w sklepie komputerowym w Belfaście. Cała trójka postanowiła wspólnie grać, a wynikająca z tego gra CJ’s Elephant Antics dla Codemasters była hitem. Kontynuacja CJ i „jedyna prawdziwa miłość” grupy, przygodowa gra typu pick-up Spike In Translyvania również znalazły się na szczycie list budżetowych.
Nobby Aardvark było większym zadaniem. Genesis chciał stworzyć atmosferę Amigi na C64, spędzając miesiące i miesiące na poprawianiu drobnych szczegółów i rejestrowaniu się w wydawnictwie premium Thalamus ( Creatures , Hunter’s Moon ).
Przygotowanie do gry było ogromne. Reklamy całostronicowe w prasie C64 obiecały niesamowicie wyglądającą przygodę z kreskówkami. Nobby został pokazany na wózku kopalnianym wraz z blaszanym kapeluszem. Kolejny zrzut ekranu pokazuje, jak pilotuje balon na gorące powietrze. Kolejna była z głównego duszka gromadzącego obiad ze wzgórza mrówek. To była epoka Super Nintendo: pojawiły się stylowe platformówki. Wyglądało to tak, jakby Thalamus miał serwować naprawdę nowoczesną grę na naszym ulubionym starym komputerze.
Ta demonstracja poziomu balonu na ogrzane powietrze i śliniąca się ocena w następnym miesiącu wystarczyły, aby przerzucić większość właścicieli C64 na skraj emocji.
A potem okrutnie nic nie było.
Wydawcy Thalamus mieli poważne kłopoty finansowe. Firma została zawieszona, a gra nie pojawi się przez kolejne osiem miesięcy.
Ale było całkowicie tego warte.
Twoim zadaniem jest pomóc Nobby’emu dotrzeć do Antopii, rajskiego świata mrówek, który może jeść przez cały dzień. Aby dotrzeć do planety, musi zbudować „transporter materii”. Zbierasz części do maszyny na siedmiu pięknie wyglądających poziomach – zaczynasz w Ameryce lat 50. XX wieku, gdzie jeździsz na wielkim balonie. Później Nobby umie pływać. Potem jest na łodzi podwodnej, na stacji kosmicznej i w starej kopalni. Ciągle toczy się na tym poziomie po szynach z małą latarką na głowie. To nic innego jak w grze i to samo można powiedzieć o każdym innym etapie. Na każdym rogu można wypróbować nową grafikę, dźwięki i fajne rzeczy. W przeciwieństwie do innych platformówek, nigdy nie czujesz, że przechodzisz przez ruchy lub stąpasz po starym terenie. Każdy poziom sam w sobie jest prawie grą. Mapa jest ogromna, grafika narysowana z należytą starannością, a animacja jest godna śmierci.
Pierwotny recenzent James Leach był zaskoczony rozmiarem gry i zapytał, dlaczego więcej gier się nie podoba. Po ostatecznym wydaniu Clur ponownie go przejrzał i powiedział programistom, aby przestali marudzić o ograniczenia 8-bitów i spojrzeli na Nobby’ego. „Jest super!”, Wykrzyknęła – szturchając oryginalny wynik Jamesa nawet do 96%.
Patrząc na Nobby współczesnymi oczami, musisz powiedzieć, że gra jest trochę klarowna w punktach: wykrywanie kolizji może być brutalne, a wrogowie odrodzą się, jeśli przewiniesz je poza ekran, co może być irytujące. Ale trudność rzeczy takich jak Stworzenia i ich kontynuacja również były ich wadami, i wydaje się, że nikt się nad tym nie zastanawia, ponieważ reszta jest tak cholernie dobra. Nobby – który jest zainstalowany na każdym C64 Mini – zasługuje na ten sam szacunek.
PAKIET FAKT: Kiedy Dave Birch z Thalamusa wysiadł z samolotu na początku lat 90. w Belfaście, widok pojazdów opancerzonych i uzbrojonych po zęby żołnierzy zmusił go, by domagał się jak najszybszego powrotu do Anglii. „Ale zaletą pobytu w Irlandii Północnej był tani czynsz”, mówi Jonathan. Pozostali dwaj chłopcy z Księgi Rodzaju ostatecznie przenieśli się do Anglii; Jonathan do dziś projektuje grafiki do czasopism, książek i innych artykułów w Belfaście.
JOHNNY REB II
Następną taśmą z sierpnia 1992 roku jest pełna wersja gry strategicznej American Civil War Johnny Reb II . Oprogramowanie Lothlorien specjalizowało się w grach wojennych, głównie dlatego, że dwóch założycieli (Roger Lees i Mike Cohen) byli miłośnikami historii. Mike zaczął programować naprawdę wcześnie drzwi do Speccy iw 1982 roku wydał 95 funtów na reklamę swojego pierwszego wysiłku Tyrant z Aten w magazynie Your Computer . Jego żona była wściekła na myśl o wyrzuceniu takiego zwitku gotówki, a Roger później ujawnił, że firma ostatecznie nadała pseudonim zmywarce do naczyń „ponieważ była zawieszona jako łapówka. Powiedziałem, że jeśli zarobi jakieś pieniądze, kupię ci zmywarkę do naczyń z zysków ”( o słodki Panie. Proszę, nie pisz. Moje oczy toczą się bardziej w mojej głowie, niż można sobie wyobrazić. Powiedział to w Crash też – Ed)
Tyrant musiał przesunąć 20 kopii, aby pokryć koszt reklamy. Po dwóch tygodniach sprzedał 200 sztuk. Lothlorien przeszedł na pełny etat, rozwijając się do Commodore i wypuszczając wersję C64 Johnny Reb II do Choice Software w 1986 roku. Kontynuacja dość prostego oryginału Speccy daje ci narzut Widok pola bitwy w stylu Sim City i dość obszerna gra krok po kroku. Konfederaci atakują most broniony przez słabsze siły Unii na początku gry. W zależności od tego, kogo grasz, jesteś w ataku lub obronie. Do dyspozycji jest kawaleria i piechota, artyleria do racji żywnościowych, budynki do nawigacji (lub wysadzenia w powietrze), ściany do wykorzystania na swoją korzyść, tryb dla dwóch graczy, a nawet edytor map do własnych bitew. Dodaj rzeczy, takie jak morale żołnierza, a będziesz miał coś naprawdę poważnego, by dostać się tutaj. Lubisz te rzeczy lub nie; jeśli tak, Reb II jest jednym z najlepszych.
PAKIET FAKT Johnny Reb II zajął drugie miejsce w strategicznej grze komputerowej i wideo z 1986 roku.
BUG BOMBER
To demo niedocenionego klona Bomberman / Dynablaster pochodzi od niemieckiego Kingsoft, który tworzy gry dla różnych maszyn Commodore od 1982 roku. Założyciel Fritz Schäfer kupił Commodore PET 2001 za pieniądze, które zaoszczędził na pracy w McDonalds; na początku lat 80. napisał grę w szachy pod tytułem Boss (tytuł mistrza ), która rozpoczęła działalność.
Jest historia, w której obwody komputera są zainfekowane błędami, a twój malutki człowieczek zostaje wysłany, aby je zniszczyć. Każdy poziom to pojedynczy labirynt pełen paskudników do zabicia – najlepiej zanim wyklują się z jaj. W zależności od tego, jak używasz joysticka, możesz wypuszczać bomby, które natychmiast usuwają rzeczy, miny, które eksplodują podczas kontaktu lub własne „pisklę”. Te jaja ostatecznie pękają, aby odsłonić roboty, które będą śledzić i uderzać wrogów; w zależności od zebranych ulepszeń mają różną śmiertelność.
Dostajesz trzy życia, a kolejne po 50 poziomach. Każda kopalnia lub bomba, której używasz lub pisklę, tworzysz punkty kosztujące (zaczynasz od 100 i możesz uzyskać więcej za każde udane zabicie). Jest więc planowanie i oszczędność, ale w porównaniu z komputerem jest to dość łatwe. Gra naprawdę ujawnia się w trybie dla wielu graczy. Może grać maksymalnie cztery osoby (dwie przy klawiaturze)! Jako spółdzielnia pracujesz nad czyszczeniem ekranów jako kumple, lub możesz zdecydować się na rywalizację w strzelaniu. To tutaj znajdziesz największą przyjemność, gdy pracujesz, aby zabić się nawzajem zamiast generować komputer. „Walka, dźgnięcie w plecy i wysadzenie w powietrze jest niczym innym, jak doskonałym”, powiedział James Leach w recenzji . Szybkie, żywe i bardzo dobrze zakodowane. Ten nie zestarzał się ani trochę. Nieźle jak na grę pełną błędów ( jesteś zwolniony ponownie -Ed)
PAKIET FAKT: Rok później Kingsoft przestał publikować gry, aby zostać dystrybutorem. Stało się celem przejęcia dla firm, które chcą wprowadzić swoje gry do jak największej liczby niemieckich sklepów. Firma Electronic Arts wygrała loterię Kingsoft, kupując ją za DM20m w 1995 r. Nazwa Kingsoft została wycofana, a operacja stała się centrum dystrybucyjnym EA w Niemczech.
PODSUMOWUJĄC
Demo gry Bomber ma wystarczająco dużo poziomów, by być grą samą w sobie. Świetna cena. Poziom Nobby jest ciekawy, ponieważ tak naprawdę nie jest tak reprezentatywny dla gry, a także – wzdycha – najbardziej frustrująca sekcja. Czarny koń tutaj, jeśli potrafisz to rozgryźć, to Johnny Reb II . Świetna taśma, która pozwoli Ci spędzić wszystkie szkolne wakacje.