W dzisiejszych czasach Jeff Minter uważał nie tylko Commodore 64, ale także honoraria do gier: taka jest jego obecność w psychice graczy w pewnym wieku, ma konto na Twitterze, które parodiuje jego podróże pociągiem, a Charlie Brooker dał mu małą rolę w Czarnym Lustrze film interaktywny, Bandersnatch (tęsknił za nim? To tragiczny pisarz Jerome F. Davis).
Jeff został nazwany legendą już w 1992 roku, kiedy jakiekolwiek gry w wieku powyżej pięciu lat były „retro” i „klasyczne”. W miesięcznym wydaniu Commodore Format Neil Jackson i James Leach poszli spotkać się z Jeffem w swojej walijskiej chacie. Opisują widok domu „jak sypialnia dziesięciolatka, ale z dużo większą ilością pieniędzy”: Amigas przez tuzin, stos C64 i „ściśle tajny projekt”, o którym nie może mówić zamknięty w obudowie komputera, później okaże się zestawem rozwojowym do Atari Jaguar.
Po wczesnym sukcesie na komputerach, w tym ZX-80, do 1982 roku Jeffowi udało się zdobyć jeden z pierwszych 64-tych w Wielkiej Brytanii. To było tak nowe, że komputerowi brakowało sprzętu, który ostatecznie sprawiłby, że jest to maszyna, którą znamy dzisiaj. Minter natychmiast rozpoczął pracę nad Commodore, publikując gry za pośrednictwem Llamasoft – firmy, którą założył ze swoją mamą Hazel. „Moje gry były badziewne, ale nie tak bzdurne, jak niektóre rzeczy, za które ludzie płacili siedem funtów”, wspomina Jeff . „I [z moją własną firmą] nie musiałem znosić podejrzanych geezerów w Great Yarmouth”, mówi – ukłon w stronę jego doświadczeń z wcześniejszymi grami ZX wydawanymi przez „oszustów”. Byłem chory na stres. ”
Dziesięć lat później w 1992 r. Jeff świętował dekadę ataku C64 na mutanty wielbłądów , pozwalając Commodore Format na opublikowanie go i wielu innych gier przez cały rok. Zacznijmy od gry, w której Jeff lubi nazywać AMC…
ATTACK OF THE MUTANT CAMELS
Ponieważ w nadchodzących odsłonach zastanawiamy się nad grami Jeffa, wrócimy do tematu: MinterMan czerpie inspirację z dosłownie wszystkiego wokół niego, a takie rzeczy jak wielbłądy, lamy i owce pojawiają się w jego grach, które sprawiają, że tak niezapomniane.
Attack of the Mutant Camels jest zainspirowany starożytną grą Atari VCS z gry The Empire Strikes Back („to był wiek klonów”, mówi Jeff). Jest w nim procesja piechurów AT-AT, na którą musisz strzelać. Recenzja opisała spacerowiczów jako „gigantyczne mechaniczne wielbłądy”, a Minter był na tyle łaskotany, że zrobił lepszą wersję na C64 z prawdziwymi zmutowanymi wielbłądami.
Jest też inna zuchwała wersja tej historii, która mówi, że kiedy Jeff odwiedzał Atari w Kalifornii, słuchał KMEL 106 FM. W 1982 roku miał to logo:
Wreszcie Jeff powiedział również, że wielbłądy są łatwe do narysowania. Początki gry są prawdopodobnie mieszanką wszystkich powyższych elementów ( prawdopodobnie on się wkurza ze stacją radiową, ale to dobra historia, co? – Ed).
Zatem gra. Tak. Ziemie zostały przejęte przez te gigantyczne wielbłądy. Jeff naprawdę łatwo rysuje, a ty wchodzisz na statek kosmiczny, aby je zabić. Na górze ekranu znajduje się skaner, który kieruje cię do mutantów: znajdź jednego i strzelaj.
Możesz mieć tylko jeden strzał na ekranie, a wielbłądy strzelają z ich głów. Oznacza to, że najlepszą taktyką jest przedostanie się za mieszkańców pustyni i, hmm, zastrzelenie ich w tyłek . Jeśli nie wyczyścisz wszystkich wielbłądów na czas i dotrą one na prawo od ekranu, AMC zakończy się. To dodaje odrobiny ekscytacji, ale nie ma zbyt dużej różnorodności, z wyjątkiem dwóch rodzajów strzałów wyrzucanych przez wielbłądy (upewnij się, że dźwięk jest włączony; to jedyny sposób, aby powiedzieć, która broń została wystrzelona!). Są miłe akcenty, takie jak migająca ramka „ładowania”, kiedy umierasz i regenerujesz się. Ale poza tym humor jest naprawdę produktem jego czasów; bardzo, bardzo wczesna wycieczka C64 z dni przed faktycznym odblokowaniem możliwości maszyny. Niemniej jednak duża część historii naszego ulubionego komputera i warta załadowania.
OPAKOWANIE : Jeff uwielbia drobne szczegóły. Możesz włączyć lub wyłączyć kolizję wielbłądów na przednim ekranie, a jest 31 (!) Poziomów umiejętności. Masz już przyjaciela? Wciśnij F1, by wyrzucić śmieci z dwójki
SHEEP IN SPACE
Ach, owce. Jeff kocha owce. Jeff dużo mówi o owcach na czacie CF („są niesamowitymi towarzyszami”) i do dnia dzisiejszego utrzymuje je, przesyłając strumień swoich rutyny przez większość dni za pośrednictwem Twittera. Oto Jeff z owcami w zeszłym roku (on jest geezerem po prawej):
Było zatem nieuniknione, że wełniste pojawią się w jednej z jego gier. Sheep In Space rozbił się na ziemi w 1984 roku, pożyczając rozgrywkę od Defendera i genialnie – zdaniem niektórych frustrująco – wykorzystując pola grawitacyjne.
Kontrolujesz latające owce na stacji kosmicznej. Stacja jest pełna traw, drzew, roślin, a nawet oceanów. Jest to wystarczająco miły dom dla kosmicznych owiec, dopóki nie pojawią się obcy. Tak, zgadłeś: musisz śmigać w lewo i prawo, strzelając do nich, aby zatrzymać je przed zniszczeniem planety.
Główny zwrot w Defender polega na tym, że świat istnieje zarówno na górze, jak i na dole ekranu. Podczas gry zdasz sobie sprawę, że efekt grawitacji przyciągnie cię do górnej lub dolnej części pola gry, w zależności od tego, gdzie latasz duszka. To, gdzie jesteś na ekranie (a tym samym efekt grawitacji) wpływa również na to, gdzie lecą twoje kule.
Znów jest tu wiele miłych akcentów Mintera, takich jak możliwość wyładowania owiec i pasania się na trawie w celu uzyskania energii (będziesz wiedział, kiedy to zrobić, ponieważ ekran miga na przykład „dziobać”. To tak naprawdę nazywane jest „głodem owiec” mechanik”). Istnieje również możliwość latania bezpośrednio do losowego wroga poprzez naciśnięcie klawisza, co oszczędza trzepania. Sheep in Space ma 48 poziomów, z którymi trzeba się zmagać, i ma trochę mieszane powtórzenie w świecie C64: ci, którzy byli tam w tym czasie, wydają się to uwielbiać, ale młodsi fani Commodore nieuchronnie porównują ją do znacznie bardziej wyluzowanych strzelców z „ lata 90. To niesprawiedliwe, ponieważ pod estetyką jest coś, z czym warto się tutaj zmierzyć.
PAKIET FAKT: Na ekranie tytułowym znajduje się aranżacja Bacha Sheep May Safely Graze Jamesa Lisneya, który jest obecnie międzynarodowym pianistą koncertowym!
LIGHT DISK 64 / UDG SYSTEM 2
Teraz zmiana tempa i jedna z bardziej niezwykłych rzeczy pojawiających się w dodatku Power Pack . To demo C64-mag-na-dysku, Light Disk 64 ( znany również jako Light Disk , Light, a następnie pod swoją oficjalną nazwą Club Light ).
Został zredagowany przez redaktora technicznego CF (i byłego dziennikarza Commodore Disk User ) Jason Finch i nieżyjącego już Johna Simpsona, który czasami pojawiał się w CF pisząc rzeczy techniczne jako „Bones”. „Zine miał recenzje, porady i funkcje dla technicznie nastawionych i był obsługiwany za pomocą ładnego systemu ikon i wskaźników.
Light Disk przetrwał tylko kilka problemów, ponieważ ostatecznie ograniczył się tylko do sprzedaży wysyłkowej. Jason Finch powiedział nam więcej:
„Próbowaliśmy zainteresować WHSmith publikacją. Wpadliśmy na pomysł, żeby zamontować dysk na funky opalizującym kawałku karty i umieścić go w stosie z czasopismami komputerowymi w sklepach. WHSmith właściwie kontrolował całą sieć dystrybucji, ale facet, którego odwiedziliśmy w Londynie, był trochę luddytem, po prostu nie dostał całej koncepcji magazynów komputerowych na płycie i po prostu zamknął nam drzwi. Zapytał swojego dziesięcioletniego wnuka, czy kupi magazyn na płycie, a ten dzieciak powiedział „nie”, więc pomyślał, że to gówniany pomysł. Starzy ludzie biznesu, którzy wiedzą więcej o rzeczach ze starej szkoły, takich jak książki i czasopisma podejmujące decyzje dotyczące technologii, są zwykle złym planem, ale kiedy angażują wnuki, to tylko szaleństwo. ”
„Nie chcąc zostać wyrzuconym w twarz John i ja po prostu postanowiliśmy spróbować opublikować to sami. Korzystaliśmy z tej samej firmy produkującej płyty w Telford [Ablex], z której korzystał CDU i stworzyłem pierwszą płytę główną. Pojechałem nią do Telford w moim małym VW Polo i czekałem całą noc na wyprodukowanie pierwszych. ”
„Każdego miesiąca był to poważny dramat, który polegał na przesłaniu porządnego oprogramowania, skompletowaniu dysku, John i ja napisaliśmy na ten temat wiele rzeczy. Dostalibyśmy mistrza, pojechałem z Leeds do Telford, czekaliśmy, a potem pojechałem do Norwich, gdzie mieszkał John. Siedzieliśmy w jego salonie z żoną Jenni i ich dziewięcioma kotami i włożyliśmy je wszystkie do kopert, opatrzyliśmy etykietami, nakleiliśmy znaczki i wysłaliśmy.
„Patrząc wstecz, nie mogę do końca uwierzyć, że to zrobiliśmy. Dotarło to tylko do około 300 osób i nie zrobiliśmy tylu problemów, zanim zdaliśmy sobie sprawę, że po prostu nie mamy sposobu na zdobycie większej liczby klientów bez nakładów na marketing. I nie mieliśmy szopy. W końcu musieliśmy to po prostu wyłączyć. ”
Nie można wiele zrobić z tym demo, z wyjątkiem spojrzenia na ładne ekrany prezentacji. Zgadza się – to demo maga dyskowego na taśmie. Dostęp do jednej rzeczy jest jednak możliwy: edytor zestawu znaków, UDG System 2 . Umożliwia tworzenie czcionek, grafiki w tle, logo i wszelkiego rodzaju szemrania. Osiągnięto to tak, jak można oczekiwać od Jasona, i warto polować samo z siebie.
PAKIET FAKT: Jason jest uroczym, uroczym mężczyzną i tutaj możesz przeczytać więcej o swoim czasie spędzonym z C64 i CF.
AQUA BLASTA
Oto druga w historii gra z czytnikiem CF , z redaktorem Trentonem Webbem, który dotrzymał obietnicy w tym miesiącu bardziej zróżnicowanego Power Pack : trochę klasyki, niektóre narzędzia i coś stworzonego przez People Like You.
Aqua Blasta to zestaw konstrukcyjny Shoot 'Em Up . Narzędzie do tworzenia gier firmy Sensible Software z 1987 roku było natychmiastowym, zasłużonym hitem w pierwszym wydaniu: ZZAP! 64 nazwał to „najlepszym pakietem wydanym na C64 ”. To, czego brakowało innym narzędziom do tej pory, to całkowita swoboda tworzenia własnych duszków, tła, dźwięków i wielu innych rzeczy, które chcesz bardzo łatwo: w rzeczywistości można uruchomić grę bez czytania wielu instrukcji , taka jest jego intuicyjność. W ciągu następnych ponad 30 lat koderom sypialni udało się wypchnąć go nawet poza strzelanie do statków kosmicznych, dzięki sprytnym sztuczkom pozwalającym na oglądanie na jednym ekranie urządzeń typu Smash TV , a nawet podstawowych platformówek.
Rzecz w tym, że większość rzeczy, które widzimy w SEUCK, to tylko podstawowe rzeczy typu pew-pew-pew-pew . Statki kosmiczne, fale kosmitów itp. Aqua Blasta jest ładniejsza niż większość, ale cierpi z powodu tego, że bardzo trudno jest powiedzieć, co jest tłem i na czym właściwie można się rozbić. Konieczne jest również ostre poruszanie się, co jest bardzo trudne, biorąc pod uwagę szybkość przewijania gry (jesteś nieustannie popychany od tyłu). Ale wiesz. To gra SEUCK . Nie było przeznaczone do robienia komercyjnych gier. To tylko trochę zabawy i całkiem ładnie prezentuje pakiet z tego miesiąca. Na końcu gry znajduje się logo CF, jeśli je osiągniesz, w zabawny sposób uderzone w ostatniej chwili.
OPAKOWANIE: CF stworzyło własną fabułę tej gry, dzięki czemu (prawdopodobnie) jest to jedyna strzelanka, jaką można ustawić w Guildford.
PODSUMOWUJĄC
Taśma z tego miesiąca sprowadza się do tego, czy naprawdę lubisz rzeczy Mintera. Powoli, och , bardzo powoli, widzimy, jak Trenton popycha CF w kierunku magii wiedzy w ciągu następnego roku (co przy mniejszej liczbie gier do sprawdzenia), i to jest świetny przykład wczesnej próby tego rodzaju rzeczy. Te gry bardzo ładnie łączą się z treścią magazynu, a cały pakiet stanowi lekcję historii dla młodszych czytelników. Nadal myślisz o tym, że facet z Sheep In Space jest pianistą koncertowym, prawda?